1
استادیار مؤسسه‌ی عالی آموزش وپژوهش مدیریت وبرنامه ریزی
2
دانشجوی کارشناسی ارشد امام صادق
چکیده
شناخت تخصص تجاری(مزیت مطلق) و تخصص تولیدی (مزیت نسبی)، برای سیاست‌گذاری صحیح در هدایت منابع کمیاب اقتصادی به بخش‌های کارا و تشویق صادرات، برای دستیابی به توسعه‌ی اقتصادی لازم و ضروری است و اساس برنامه ریزهای رشد راتشکیل می دهد. بدین منظور شناخت مزیت‌های رقابتی وتجاری برای هدایت منابع کمیاب سرمایه‌ی کشورجزءالزامات است.داشتن تصویری واقعی ازوضعیت موجوداقتصادبخش صنعت کشوربااستفاده ازشاخص‌های کمّی و علمی ، نه تنها سرمایه گذاری امکانات کشوری را بهینه می‌کند، بلکه اثربخشی کوتاه مدت و بلند مدت آن‌ها را تضمین خواهد کرد.
مقاله‌ی حاضر به کمک شاخص های اولویت بندی و تأکید بر شاخص مزیت نسبی آشکار شده (RCA ) با استفاده از کدهای سه رقمی ISIC شاخص‌های صنایع را محاسبه، وسپس از روش تاکسونومی صنایع مذکوررا رتبه بندی کرده است . نتیجه‌ی تحقیق نشان می دهد که سه گروه صنایع در کشور وجود دارد که اولویت بندی کلی آن‌ها عبارتند از : گروه اول دارای مزیت تولیدی و مزیت تجاری ،گروه دوم دارای مزیت تولیدی بدون مزیت تجاری، گروه سوم دارای مزیت تجاری و بدون مزیت تولیدی هستند .
)