هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارتباط میان میزان تغییرپذیری در ویژگیهای شخصیتی و دوره تصدّی سازمانی افراد بر مبنای فرضیههای تجانس اشنایدر (مدل جذب، انتخاب، افت) (1987) است. این تحقیق در صدد است این موضوع را هم در سطح تحلیل گروه و هم در سطح تحلیل فرد در میان یک سازمان مورد بررسی قرار دهد. روش مطالعه در این تحقیق، روش علّی - مقایسهای است. شیوهی جمعآوری اطلاعات با تلفیق سوابق شغلی فرد و نیز پرسش نامه انجام شده است. جامعهی آماری این پژوهش را مجموع مدیران اجرایی شرکتهای تولیدی و بازرگانی بخش خصوصی تشکیل میدهد. نمونهی مورد تحقیق تعداد 87 نفر از مدیران سازمان فروش یکی از شرکتهای بازرگانی بوده که این شرکت از نظر جغرافیایی در سراسر کشور فعّالیّت دارد.
فرضیههای تجانس در این پژوهش از طریق آزمون تفاوت در واریانسهای ریختهای شخصیتی و طبقهبندی دورهی تصدّی افراد و با استفاده از تست لوین مورد آزمون قرار گرفته است. هم چنین ارتباط بین میانگین سطح تصدّی و واریانس درون منطقه با استفاده از شاخصههای ریختهای شخصیتی مایرز- بریگز و تحلیل همبستگی تجزیه و تحلیل شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در سطح تحلیل فرد، هنگامی که تصدّی سازمانی افزایش مییابد، گرایشی از کاهش واریانس در شخصیت کارمند پدیدار میگردد. گرچه این تفاوت در میان گروههای تصدّی از نظر آماری معنادار نیست از سوی دیگر در سطح تحلیل گروه به لحاظ آماری حمایت تجربی معنادار و مستقیمی از فرضیههای تجانس صورت گرفته است.